-
Saii ve Seyir
Bu yaşıma kadar tek bir noktada durmuş hep gidenleri beklemişim. Sanki görünmez bir kafesin içerisinde kurtulmayı bekleyen bir güvercin gibi. Halbuki o görünmez kafese de kendimi ben hapsetmişim. Sonrasında hayat beni hiç istemediğim halde bilmediğim bir yere fırlattı.Bulunduğum yer bana yabancı, her şeyin sahte ve hayal kırıklığını öğrendiğim bir yerdi.Alışmak ve kabullenmek hiç kolay olmadı. Gördüğüm, duyduğum algıladığım her şey şüphe ve soru işaretleri ile doluydu. Bense olduğum yerde her şeyin sonlanmasını bekliyordum.Ne kadar bekledim bilmiyorum zaman ve gerçeklik algımdan ayrıldım bir süre. Sonrasında kurtarıcı o kelime çıktı karşıma. “Seyir…”Görür görmez ona tutundum.Küçük Prensin kendisini mutlu hissetmediği, arayış yolculuğuna çıkmak isteyip, kırlangıçlara tutunması gibi bende Seyir’e tutunmuştum.Biliyordum beni bu yerden kurtarıp güzel yerlere götürecek,…
-
İki Yumurtadan Biri Bir Gün Kırılacak
‘İki yumurtadan biri elbet bir gün kırılacak.’ Derdi her zaman babanem.Şimdi basamakları yavaşça inen dedemin arkasından bakarken bu birde bu sözler geliyor aklıma. Evet o iki yumurtadan biri kılmıştı. Sağlam olan (şuanlık) o yumurta 75 seneden fazladır aynı yastığa baş koyduğu, aynı yastıkta kocadıkları, hayat arkadaşı olmadan, o soğumuş yastığa tek başına baş koyuyordu. Ve kırılmış olan o yumurta bir bebek gibi bakıma muhtaç bir halde, sadece bizimle olan bedeni ile nefes almaya çalışıyordu.Yaşamak denilirse, kesik kesik nefes alıp vererek bir günü öbür güne haraketsiz bir şekilde deviriyordu. Ben Saime 23 yaşındayım (şuanda 28 yaşındayım), babanemin adını taşıdım, kendisi bu dünyadan göçtükten sonrada yaşatmaya başladım.Kırılmış olan o yumurta benim babanem.…